Maart is internationale darmkankermaand. Soms zijn er duidelijke signalen die kunnen wijzen op darmkanker. Soms ook niet. Darmkanker komt toch vooral voor bij mensen ouder dan 55 jaar? Ik was 45 jaar, vrouw, gezond, sportief, gematigd met alcohol en vegetariër. Vette pech noemde mijn arts dit en de tumor ook wel een sluipmoordenaar. Er kwam een duidelijke behandeling en volop ondersteuning van mijn gezin, familie en vrienden. Na een operatie, chemokuren, een tijdelijke stoma met daarna een hersteloperatie was het klaar. Nouja klaar? Voor mij begon het daar eigenlijk. Ziek zijn vond ik niet het ingewikkeldste. Dat hoor ik wel meer van lotgenoten. De ruimte die daarna kwam, de tijd tussen ‘ziek’ zijn en ‘beter’ worden. Hoe verhoud je je in en tot die periode?

Ik heb een soort van ‘handleiding’ gecreëerd. Ik richtte me vooral op wat wel kon en wat ik graag wilde doen. De tussenruimte (tussen ziek en beter) was een zoektocht en heb ik uiteindelijk gebruikt om te ontdekken wat voor mij bewust leven is, waar mijn aandacht naar toe gaat, waar ik mijn energie aan wil uitgeven en met wie ik dit graag wil doen. Dit lukt natuurlijk niet altijd, ik oefen ook nog steeds in verdragen van de dingen die niet meer vanzelf gaan. Balanceren is een toverwoord geworden. Fysiek en mentaal kan ik mezelf niet teveel belasten want ik krijg onmiddellijk de rekening. Maar ook niet te weinig want als er geen inspiratie of uitdaging is raak ik snel verveeld. Het helpt om af en toe stil te staan en opnieuw te focussen op dat wat belangrijk is.  

Hoe ziet jouw handleiding eruit?

Liefs Janneke