Ik heb een rugzakje. Je ziet hem niet als je me op het schoolplein ziet staan, maar ik draag hem op mijn rug, dag in, dag uit. Het leven gunt ons mooie herinneringen en wijze levenslessen. Het leven gunt ons ook nare ervaringen en daarmee nog wijzere levenslessen. En alles draag ik mee in mijn rugzakje. 

Na de diagnose duurde het even voordat ik weer begreep hoe ik mijn rugzakje het best met me mee kan dragen. De eerste periode na alle behandelingen heb ik geprobeerd om de kanker in mijn rugzakje zoveel mogelijk te negeren. Ik wilde vooral terug naar hoe mijn leven voor de diagnose was. Ik stopte kanker in zo’n geheim vakje in m’n tas waarbij je goed moet kijken om het überhaupt open te kunnen ritsen. Het werkte niet, bleek al vrij snel. Feit was dat mijn rugzakje toch wel een stuk zwaarder was geworden en ik niet meer zo lichtvoetig door het leven kon huppelen als voor de diagnose.

Ik moest tijd nemen om te verwerken wat ik allemaal had meegemaakt. Voor deze periode ben ik wel eens gewaarschuwd door een lotgenootje. Ze gaf aan dat ze de fase na de behandelingen lastiger vond dan de fase van de behandelingen zelf. Toen ze me dat vertelde begreep ik daar in eerste instantie niet veel van (wat kon er immers ellendiger zijn dan die chemo’s?) Toch begrijp ik haar nu. De draad van het leven weer oppakken terwijl er voor jou zoveel is veranderd en de wereld intussen gewoon is blijven doordraaien is niet gemakkelijk. Het is soms lastig om voor de zoveelste keer ‘nee’ te zeggen tegen een ander en daarmee ‘ja’ tegen jezelf. Confronterend om er weer uit te zien alsof je energie hebt voor tien, maar ‘s middags echt een bejaardenuurtje bedrust te moeten plannen omdat je anders de dag niet doorkomt. Onpraktisch om je eigen grenzen altijd eerder tegen te komen, dan dat je in je hoofd had bedacht. 

Kanker heeft zich nu eenmaal een plek in mijn rugzakje toegeëigend. Dit accepteren lukt soms wel en soms wat minder. En dat is oké. Ik blijf tegen mezelf zeggen dat er zoveel is om dankbaar voor te zijn. Ik probeer te focussen op alles wat wel lukt, in plaats van de dingen die niet lukken zoals ik het graag zou willen. Een leuk feestje waar ik heel blij van word, schrijf ik gewoon in m’n agenda met een groot kruis op de dagen ervoor én daarna. Ik weiger een persoon te worden die haar rugzak de hele dag met een kromme rug meezeult. Letterlijk gebukt te gaan onder het verleden.

Kanker in m’n rugzakje. Ik draag het mee. Het ligt inmiddels wat meer onder in m’n tas en wordt bedolven onder een hoop fijne herinneringen, dus mijn rugzakje is op de meeste dagen prima te tillen. Toch moet ik kanker zo nu en dan uit m’n tas vissen. De uitnodiging voor de jaarlijkse mammografie is weer binnen. M’n rugzak voelt de tijd daarvoor dan zo zwaar als die van een beroepsmilitair die de Nijmeegse Vierdaagse met zware bepakking uitloopt. Ik heb de afgelopen jaren regelmatig kunnen trainen voor dergelijke beproevingen, maar ‘wennen’… Nee, dat doet het nooit. 

Ook nu kan ik slechts maar een ding tegen mezelf blijven zeggen: “Ik vertrouw erop dat ik ook dit jaar weer met die rugzak de finish over zal hobbelen.”

Liefs Nouk_schrijft ❤️

Vorige week zaterdag hadden wij in het Toon Hermans Huis Arnhem een informatieve inloopdag over aanvullende zorg (naast de “standaard” medische zorg) voor tijdens, maar zeer zeker ook voor na je behandelingen. De opkomst was groot. Blijkbaar was het inwinnen van informatie over dit onderwerp heel erg gewenst.

Veel mensen gaven aan dat vooral de periode na de behandelingen nog heel zwaar is. Mensen om je heen zien je weer opknappen na alle zware behandelingen. Sommige krijgen hun haar weer terug, anderen sterken weer aan of gaan weer (voorzichtig) aan het werk. Maar zoveel mensen herkennen de klap die dan vaak nog komt.

Het wordt wel eens gezegd dat het jaar na de behandelingen nog zwaarder is dan de periode van de behandelingen zelf.

Wij, de mensen van het Toon Hermans Huis Arnhem, begrijpen dit heel goed en bieden daarom kosteloos heel veel verschillende activiteiten aan die jou in dit zware traject een steuntje in de rug kunnen geven.

Zaterdag vroeg iemand: “Is het écht allemaal gratis? Ook als je meerdere activiteiten doet?” En het antwoord is “Ja.” Wij vinden het heel belangrijk dat jij goed voor jezelf zorgt, jezelf in het zonnetje zet en het jezelf kunt gunnen om tijd aan jezelf te besteden. Creatieve, sportieve en informatieve activiteiten kunnen hierbij helpen. En dat gunnen we jou!

Kom je ook een keertje langs? We kijken uit naar jouw komst!